بیست و هفت جمله

کتاب بیست‌ و هفت‌ جمله مجموعه بیانات شهید آیت‌الله دکتر بهشتی است در باره نماز. در جایی شهید بهشتی سخنی ایراد می‌کنند که کل عبارات عربی لازم نماز 27 تاست و مسلمین معنای همین بیت‌و هفت جمله کوتاه را نمی‌دانند.

همین بیان، محسن ذوالفقاری را بر آن می‌دارد که پژوهشی جدید آغاز کند تا اثری ساده و ماندگار در خصوص نماز از مجموع بیانات شهید بهشتی آماده کند. دغدغه شهید بزرگوار فهم دقیق معنای ظاهری و باطنی اذکار و افعال نماز توسط مسلمین بود و در بسیاری از آثار بجا مانده از وی، اشارات به نکته، به وضوح دیده می‌شود. در ابتدا کتاب با جایگاه و اهمیت نماز آغاز می‌شود و معنا و زبان نماز را در ادامه تبیین می‌کند. در بخش آثار نماز به شست‌و‌شوی دل‌و جان و خودسازی و عزم استوار و به هم‌پیوستگی مسلمانان جهان و تمرین کار تشکیلاتی اشاره میکند. در فصل پایانی نیز به شبهات پیرامون نماز می‌پردازد و با طرح سوالاتی و پاسخ به آنها ذهن مخاطب را در مورد این واجب ترین واجب‌ها یعنی نماز، روشن می‌نماید.

در ادامه برشی از کتاب بیست و هفت جمله را می‌خوانید:

در آن لحظه که آدمی به کمال و شکوه بی‌نهایت آفریدگار جهان می‌اندیشد، سراپا شیفته آن می‌شود؛ دل و جانش به خضوع و خشوع و فروتنی می‌گراید؛ با آهنگ فطرت در برابر آن همه کمال و عظمت سر تعظیم فرود می‌آورد رکوع. سر به زمین می ساید: «سجود»؛ و زبان به ستایش می گشاید: «حمد و تسبیح» و در آن لحظه که انسان خود را به کمک نیرویی برتر از ماده نیازمند می‌یابد دل به سوی آفریدگار دانا و توانا و مهربان جهان می‌آورد؛ راز و نیاز خود را با او در میان می‌نهد و او را به کمک می خواند: «دعا». آن نیایش و پرستش و این راز و نیاز و کمک خواهی در زبان قرآن «عبادت» نامیده می‌شود. قرآن عبادت را مخصوص خدای یکتا می‌شمرد و پرستش هرکس و هرچیز دیگر جز خدا را حرام و گناهی بس بزرگ می‌داند.